Het is weer even geleden dat ik een berichtje heb geplaatst dus bij deze een extra lange (of niet). Ik heb een tentamen gehad en ben tien dagen op wintersport geweest dus vandaar. In de tussentijd is Japan bijna op het einde van zijn bestaan, de situatie in het midden oosten onveranderd en de nieuwe Burzum is uitgekomen. De laatste geeft in ieder geval mij grote reden tot feest, want wat een topplaat is het toch.
Ik had gezegd dat ik weinig geduld had. Is nog steeds zo. Tijdens de eerste luisterbeurt bekroop mij al een gevoel van ongenoegen. Een sample intro.. Hij zou toch niet een F***ing sample album bij elkaar hebben geschraapt zoals vroeger want dan mag je van mij weer terug die gevangenis in. Gelukkig is dat niet het geval. Bij nummertje 2 wordt het al snel duidelijk. Ouderwets Burzum met moderne sound en folk invloeden. Het bevalt me ook uitstekend dat ik naast Noors geschreeuw ook af een toe wat cleane zang hoor waardoor de hele plaat een progressief geluid krijgt. Verder is het gewoon hypnotiserend Burzum. Snelle drums, melancholische gitaren en vooral heel erg veel sfeer. Minder agressief dan Belus maar dat ligt misschien ook aan de meer persoonlijke thematiek van de plaat. Beste nummer Budstikken (het bericht). De outro, nog zo’n gaye kutsample Til hel og tilbake igjen (naar de hel en terug) sla ik voorlopig nog lekker over. Top plaat volgend jaar weer aub. Beste plaat van 2011 tot nu toe.
